1-
با مهدی توی تیم والیبال دانشگاه آشنا شدم.
از یه تیم دوازده نفره فقط من و مهدی بودیم که غیر از فارسی
زبون دیگه ای بلد نبودیم و این ما را بیشتر به هم نزدیک میکرد.
بقیه یا ترک بودند یا شمالی . و شاید این نسبت را میشد
به کل دانشگاه هم تعمیم داد .. و ایضن به بقیه دانشگاههای پایتخت.
مهدی دو ترم از من بالاتر بود و رشته اش هم با من فرق میکرد و تنها
وجه مشترکمون این بود که هر دو والیبال را حرفه ای بازی می کردیم
نوشتن از سه سال هم دوره ای بودن ، کتابی میشود از خاطرات
که در حوصله اینجا نیست. تمرینات هفتگی، پارک و کوه و سینما
و خرید رفتنها،اردوهای ورزشی،جزئی از مثنوی شیرین گذشته هاست.
یادش بخیر ....
مهدی ترم آخر که بود ازدواج کرد که خودش داستانی دارد که بماند.
نتیجه ازدواجش، پارسال یه دختر کوچولو بود دختری که اوایل تولد یکم
مشکل تنفسی داشت و مدتی تحت مراقبت ویژه بود تا بهتر شد
ولی ظاهرن بیماریش خوب شدنی نبود.
مشکل ریوی اش آنقدر حاد شد تا منجر به ایست قلبی گردید و الان
چند وقتی است که مهدی داغدار دخترشانزده ماهه اش شده. من هم
غیر از یکی دو بار زنگ زدن نتوانستم تسلای دلش باشم جز اینکه فعلن
چندخطی اینجا بنویسم تا شایدروزی ببیند و بداند که شریک غمش بودهام.
مهدیعزیز تو خود میدانی که دختر بیگناهت الان ازبهشت تماشایت میکند.
برای تو و مادر مهربانش یک دنیا صبر آرزو میکنم و از خدای بزرگ برایتان
روزهایی پر از شادی و عشق را خواهانم.
2-
به ماهیت این جامعه مجازی هیچ اعتباری نیست . یه روز فیس ب..
فی/للتتر میشه یه روز تووییتترش یه روز پا میشی میبینی
بلاگ ااسپات و وررد پرس فی/للترند یه روزم میبینی که دیگر از گودر
خبری نیست .شاید یه روزم پاشدیم دیدیم همین بلاگفا هم رفته رو هوا
و همه همو گم کردیم و دیگه کسی کسی رو نبینه
اصلن بلاگفا هم که سرجاش باشه، بعضی وقتها میبینی کسانی
که خوندن وبلاگشون یه حس زیر پوستی خوبی داره یهو وبلاگشونو
کلا حذف کردند ودیگه نه از آن نوشتهها خبریه نه از نویسندش و
تو میمانی وحسرت گذاشتن یه کامنت احساسی. اصلن همه اینها به کنار
آدمه دیگه، امکان داره شب بخوابه و صبح دیگه بلند نشه و بعد وبلاگش
بمونه و صفحه نخستی که هیچوقت دیگه آپ نشه و دوستانی بمونند
که از هیچکدوم حلالیت نگرفته .
گفتم تا دیر نشده از همه کسانی که اینجا را میخونند چه دائم و چه گذرا
چه قدیمی و چه جدید بخوام که بنده رو حلال کنن
اگه حرفی زدم اگه کامنتی گذاشتم اگه پستی نوشتم
اگه نوشته ای را بدون اسم نویسندش نوشتم
اگر برای پستی کامنت نزاشتم اگه جواب ِ کامنتی را ندادم یا دیر دادم
و خلاصه هر چیزه دیگه ای که به ذهن شما میرسه لطفا منو ببخشین
خدا میدونه که اگر حرفی زده شد فقط حرف دل و نظر شخصی بوده
و هیچ قصد و غرضی درش نبوده و حاضریم اگه کسی رو رنجوندیم
همه جوره با ایمیل یا چت یا کامنت یا اس ام اس یا حتی لسانی
عذر خواهی کنیم.دنیا کوچیکتر و عمر کوتاهتر از اونیه که ما تصور میکنیم..
3-
تا که پرسیدم ز قلبم عشق چیست
در جوابم این چنین گفت و گریست
لیلی و مجنون فقط افسانه ایست
عشق در دست حسین بن علی است
السلام علیک یا اباعبدا...
السلام علیک یابن رسول ا...
السلام علیک یابن امیرالمونین
السلام علیک یابن فاطمه سیده نساءالعالمین
السلام علیک یا ثار ا...
4-
کامنتهای این پست هم بماند برای خودم
گاهی چنان بدم که مبادا ببینیام